دلتنگیهامو واست مینویسم که دلم یکم سبک شه!
چه حکمتیه خدایا، پدرم هست، داداشم هست، مادرم هست، بچه هام دورمن و اونقد مشغولم که وقتی برام نمیمونه!
ولی همیشه این دل صاحبدار صدات میزنه، همیشه یادم میاره که نیستی جایی که باید باشی، آخه این چکاریه که نصف عمر باید از هم دور بمونیم.....
نمیدونم بقیه چرا اینقد خودشونو میکشن برا ویزا و کار خلیج، بابا ارزش نداره به خدا!!!!!!!!
عکس میندازم و میذارم، به دوستام هم پیشنهاد میکنم هرازگاهی از خودتون و خانواده عکس بگیرین، میگن باشه ولی عمل نمیکنن!
فقط بلدن از بچه هاشون بگیرن، بابا خودتون مهمترین!
این بچه ها پسفردا بزرگ میشن و دربدر دنبال عکساتون میگردن، وقتی ندارین یه عقده میشه براشون و حسرتشو میخورن، هر عکسی رو که میبینی از گذشته یه خاطره برا آدم زنده میشه، پس حیف نیست خاطره هارو ثبت نکرد تا از خاطرها برن!
بعضی وقتا باید سختگیر بود، میدونما ولی نمیدونم چرا درتوانم نیست!
هرجور فکرشو میکنم و نقشه میریزم ولی بازم نمیتونم عملیش کنم، انگار یکی جلومو میگیره!
تو هر خرابکاری بچه ها فوقش یه تشره که نصفشم باید خندمو کنترل کنم و اصلا نمیفهمم چی دارم میگم!
علی و فاطی امیدوارم سواستفاده تو کارتون نباشه با این اخلاق من.
جای خالی بعضیا رو هیچ جور نمیتونی پر کنی، خدا کنه عزیز آدم نره اونجایی که برگشتی نداره و باید منتظر بمونی که کی بلیط برات صادر میکنن بری پیشش!
وقتی دوستمو دیدم کنار قبر همسرش نشسته و زل زده به سنگش و اصلاً حواسش به اونهمه هیاهوی غروب پنج شنبه جعفرآباد نیست. وقتی دخترشو دیدم که سطل آبو میپاشه رو قبر و میگه بابا بگیر بشین میخوایم آب بازی کنم، و خنده تلخ دوستم!.....
دلم نیومد برم جلو و سلامش کنم، ترسیدم حالا که کنارهمن شاید نخواد کس دیگه ای بره و خلوتشونو بهم بزنه!
بهش گفتم هروقت میری دیدن بابایی دس خالی نرو، شده یه شکلات از جیبت درار و نصفش کن، بگو شکلات خوردنم با شما میچسپه!
گفت خیلی عجیبه مامان، من و بابایی جاهامون عوض شده تو این ده سال!
همیشه دوس داشتم بابایی بیاد خونه و برام شکلات بیاره، الان دیگه باید خودم براش ببرم.
بعضی وقتا بچه ها حرفایی میزنن که آدمو بفکر میندازه!
بخاطر مشغله زیاد نتونستم پنچ روز رو به پدر و مادرم سر بزنم, دلم براشون پر میکشیدا ولی نمیدونم چرا اینقدر دل‌سنگینی کردم!
و چقد شرمنده شدم وقتی رفتم و دوتاشون تنایی نشسته بودن, میشد تمنای بچه‌ها رو تو چشاشون دید!
باید بیشتر دقت کنم, بعضی وقتا خیلی دیر میشه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
هرچی به خانم .....عزیز میگم بابا پسر کلاس ششم دیگه مرده و احتیاج به معلم مرد داره و یه خانم نمیتونه از پسش بر بیاد، معلم رو که عوض نکرد هیچ مربی ورزششونم اومد و یه خانم گذاشت، اونم دوست من، بدبخت امروز علناً کشتی میگرفت باهاشون.
حالا هم هنو یه هفته نگذشته از مدرسه رفتنشون نمیدونم با چه رویی از پسرامون شکایت هم میکنه، جواب همچین آدمی رو چی باید داد خدا!
خیلی قشنگه دوست داشتن!
چرا بعضیا نمیخوان این خوشی رو داشته باشن، اگه بفکر گذشته ها نباشیم، اگه اشتباهامونو بپذیریم و یکم خودمونو به بی خیالی بزنیم، میشه همدیگه رو دوست داشت! که خیلی ارزش داره و حس خوبی به آدم میده!
دوست دارم دوست داشته باشم و دوست داشته هامو حفظ کنم از دستِ خیلی چیزا ..مثل امشب..!
وای خداجون آرامش اینجا چه خوبه، چقدر خلوت، هرچی دلت خواست مینویسی و میره و موندگار میشه!
از اچم خیلی بهتره، آخه اونجا وقتی آواتارا رو میبینی اون گوشه احساس میکنی این جماعت چشم دوختن و منتظرن تا نوشته هاتو
بذارنش زیر ذره بین، باید حواست باشه چی مینویسی...!
ولی اینجا نه، کسی نیست و با خیال راحت مینویسی حالا بعداً اگه کسی دلش خواستم بخونه و یه نظرهم بده، مثل مهمونی خصوصی میمونه که قبلش هماهنگ میشه..!
اینجارو دوس دارم
