22 آبانه و تولد علی گلِ من، قربونش برم امسال 12 ساله میشه و برا خودش مردیه، یه مرد کوچیک که دلش خیلی مهربونه!
داشتن یه پسر دوس داشتنی و مهربون ینی خوشبختی که خدا بهم داده و من هم قدرشو میدونم .
خدایا ممنونتم و ازت خواهش میکنم که موفقیت و سلامتی پسرمو روزافزون ببینم بحق این روز بزرگ و وقت عزیز.
92/8/22
نهم محرم الحرام 1435ه ق
یه ساله دلم برا مثلِ فردا تنگه!
برا اینکه برم زیرزمین و وسایلای هلیمِ شب ِ هفتِ محرم رو بیارم بالا و شب گوشتاشو بار بذارم، وتا صبح دلم پیشش باشه که یه وقت زیرش زیاد وکم نباشه که فردا به چکنم بیوفتم!
و صبح زود که کمکا یکی یکی سر میرسن و میشن خادمِ امام حسین .
بعد بارگذاشتن دیگا و قل قل قشنگش!
بوی خوش هلیم که میپیچه تو خونه!
اومدن بچه ها از مدرسه و هم زدن هلیم و حاجت خواستنشون از آقا، هرکدومشون تند تند هم میزنن و چشاشونو میبندن، که نمیدونم چی میخوان ازش که اینقد عجله دارن و دلشون نمیاد که چوبَ رو به نفر بعدی بدن!
خدایا شکرت که امسالم گذاشتی باشم برا نوکری.
امروز صبحِ بارونی و دلپذیری داریم!
خدایا شکرت که برامون فرستادیش این رحمت لطیفتو
رفتم زیرش و خنکای وجودم شد، عطر خیسِ بارون!
سپیده میگوید مرا چگونه بشام میرسانی؟
کاش یادم میماند بگویم با یاد خداوند!
